Η συνέντευξή μου για τα Ημερολόγια στο freshnews.gr. Ευχαριστώ τον Φάνη Ουζουνίδη για τις καίριες ερωτήσεις του και τα καλά του λόγια...
http://www.freemail.gr/index.php/www.fresh-news.gr_190313.pdf?sid=f23b1ea933da9b1e06add1720b8d854d&cmd=view&msg=608&part=4
Η ΧΑΡΑ ΑΝΔΡΕΪΔΟΥ γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει, σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια, Παιδαγωγικές Επιστήμες, Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης, καθώς και Μουσειολογία. Έχει κάνει διδακτορικό στην Κλασική Αρχαιολογία και μεταπτυχιακό στην Ανοικτή Εκπαίδευση. Εργάστηκε κατά διαστήματα σε όλους αυτούς τους τομείς, όπως και σε πολλούς άλλους, για να την κερδίσει στο τέλος η εκπαίδευση. Όπως λέει η ίδια: «Δε ζωγραφίζω, δε χορεύω, δεν ξέρω να παίζω μουσική, ο δικός μου τρόπος για να εκφράζομαι είναι με τις λέξεις…» Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί, επίσης, το μυθιστόρημά της Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ.
<<Η Χαρά Ανδρεΐδου, με ταξίδεψε σε ένα κόσμο μαγικό, ένα ταξίδι γεμάτο εμπειρίες, δυσκολίες και ανατροπές. Μέσα από την συνένετευξη θα αντιληφθείτε την ανάγκη τα δικά μας "Ημερολόγια διαδρομών", είναι ο δικός μας κόσμος και η δική μας ζωή. Θα διαβάσετε για την φιλία, το νόημα και την ανάγκη της γνήσιας φιλίας. Κάλη σας ανάγνωση>>
Φάνης Ουζουνίδης
1)Διαβάζοντας το βιογραφικό σας, διαπιστώνει κανείς ότι αγαπάτε την τέχνη. Πως προέκυψε αυτή η αγάπη;
Σαν κάτι που πήγαζε αβίαστα από μέσα μου, χωρίς να το επιδιώκω. Νομίζω πως είναι αυτό που λέμε «κλίση». Μου αρέσουν τα όμορφα πράγματα, πάντοτε μου άρεσαν.
2)Τι είναι τέχνη για εσάς;
Η τέχνη δημιουργεί έναν κόσμο, δημιουργεί χώρο, χρόνο, συναισθήματα, μέσα από εικόνες, λέξεις, ήχους, κίνηση. Δημιουργεί έναν δικό της κόσμο μέσα στην απτή, χειροπιαστή πραγματικότητά μας, έναν διαφορετικό κόσμο για τον καθένα μας. Είναι μια μαγική διαδικασία…
3)Η συγγραφή βιβλίων είναι θεωρείται τέχνη;
Αν δεχτούμε τον παραπάνω ορισμό, ναι…
4) Ποια ήταν η αιτία για να ξεκινήσετε την γραφή μυθιστορημάτων;
Πάντοτε αγαπούσα τον λόγο, τις λέξεις. Ιδιαίτερα τον γραπτό λόγο, και τις άπειρες δυνατότητες που
προσφέρει, τις διαβαθμίσεις, τις αποχρώσεις, τις απειροελάχιστες διαφορές, τους διαφορετικούς τονισμούς, τα παιχνίδια που μπορείς να κάνεις με τις λέξεις, την ένταση που μπορείς να κλείσεις μέσα τους. Ο γραπτός λόγος για μένα είναι το αντίπαλο δέος στη μετρημένη με τη μεζούρα και το αλφάδι και το υποδεκάμετρο ζωή μας. Ωστόσο δεν σκεφτόμουν να γίνω συγγραφέας, να γράψω ένα βιβλίο. Η αρχή έγινε ένα καλοκαιρινό πρωινό, όταν κοίταζα έναν ανταριασμένο ουρανό και μέσα μου πλημμύριζα από λέξεις, επίθετα, ουσιαστικά, μεταφορές, παρομοιώσεις, όλα για να περιγράψουν την υπέροχη εικόνα που έβλεπα. Άνοιξα τον υπολογιστή κι άρχισα να γράφω. Ήταν μια διαδικασία λυτρωτική, ψυχοθεραπευτική, που από τη στιγμή που ξεκίνησε απέκτησε μιαν ασυγκράτητη ορμή μέσα μου, που δεν σταματούσε μπροστά σε τίποτα. Μετά από δυο μήνες ήταν έτοιμο το πρώτο μου βιβλίο.
5) Το τελευταίο σας βιβλίο έχει τον τίτλο ¨ Ημερολόγια διαδρομών¨, τι μυστικό κρύβει αυτός ο τίτλος;
Κανένα μυστικό. Είναι πράγματι ημερολόγια διαδρομών. Τα κεφάλαια του βιβλίου έχουν ημερομηνίες, όπως ένα ημερολόγιο, και είναι η καταγραφή των διαδρομών που κάνουν οι ήρωές μου κάθε μέρα πηγαίνοντας στα σχολεία τους. Εκεί καταγράφονται όλα όσα γίνονται γύρω τους αλλά και μέσα τους, η συνεχής μεταμόρφωση της φύσης γύρω τους αλλά και η εξέλιξη της σχέσης τους, η ζύμωση ανάμεσά τους, τα διλήμματα που αντιμετωπίζουν, οι χαρές και οι λύπες που ρουφάνε μέσα από αυτήν τη σχέση.
6) Όλοι μας έχουμε τα προσωπικά μας ημερολόγια, το δικό σας , τι δρομολόγια συναισθημάτων περιλαμβάνει;
Έχω από τη φύση μου μια τάση να ζω τα πράγματα σε μια επική διάσταση, όπου όλα συμβαίνουν – ή τα αντιλαμβάνομαι – στον μέγιστο βαθμό. Έχω βιώσει πολλά ύψη και πολλά βάθη, έχω ανέβει σε πολλές κορφές κι έχω γκρεμιστεί σε πολλά τάρταρα. Ο χρόνος όμως, η εμπειρία, η συσσωρευμένη γνώση έχουν δημιουργήσει πια ένα δίχτυ ασφαλείας γύρω μου. Άλλες φορές το θεωρώ σωτήριο κι άλλες φορές ασφυκτιώ μέσα του…
7) Η ιστορία όμως του βιβλίου βασίζεται σε μια λέξη «ιερή», τη φιλία, τι σημαίνει φιλία;
Οι ορισμοί είναι δύσκολο εγχείρημα. Όσα και να προσπαθήσεις να χωρέσεις μέσα τους, πάντα μένουν άλλα τόσα απ’ έξω. Πιστεύω πως φίλοι είναι δυο άνθρωποι που επικοινωνούν αβίαστα, που αγαπούν, εμπιστεύονται και στηρίζουν ο ένας τον άλλο. Από εκεί και πέρα καθένας βιώνει με τον δικό του τρόπο τη δική του σχέση.
8) Έχετε πληγωθεί από αληθινούς φίλους;
Όχι, ποτέ.
9) κ. Ανδρείδου, γνησία φιλία ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα υφίσταται ή είναι και λίγο οξύμωρη αυτή η ανάλυση;
Θα σας απαντήσω με μια φράση από το βιβλίο: «Τα όρια είναι κάτι πολύ προσωπικό, δεν ορίζονται a priori. Τα όρια ανάμεσα σε δυο ανθρώπους ορίζονται μόνο από τους ίδιους και αίρονται ξανά και ξανά, μόνο από τους ίδιους, μέσα από τις καταστάσεις που ζουν».
10) ‘Έρωτας και φιλία" , δύο λέξεις που έχουν προκαλέσει χαρά και λύπη σε κάθε άνθρωπο, έχουν κάτι κοινό που τις κάνει ιδιαίτερες σε όλους εμάς;
Υπάρχει μια φράση ενός γάλλου συγγραφέα, του Paul Geraldy, που νομίζω ότι ταιριάζει πολύ καλά στην ερώτησή σας: «Υπάρχει περισσότερος έρωτας στη φιλία παρά φιλία στον έρωτα». Πιστεύω πως τα δυο συναισθήματα συνυπάρχουν και αλληλεπικαλύπτονται στις περισσότερες περιπτώσεις. Τα στεγανά είναι κάτι φτιαχτό, που δημιουργούμε εμείς για να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας, να έχουμε κάποιους οδηγούς και κάποια μονοπάτια εκ των προτέρων χαραγμένα στη ζωή μας. Στη φύση όλα είναι ρευστά και μεταμορφώνονται συνεχώς.
11) Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να μεταφέρετε με το ¨ Ημερολόγια διαδρομών¨;
Δεν ξέρω αν πρέπει απαραίτητα να υπάρχει ένα μήνυμα πίσω από κάθε βιβλίο. Το βιβλίο μπορεί να το διαβάσει ο καθένας με τον δικό του τρόπο και να το καταλάβει ανάλογα με το τι κουβαλάει μέσα του, τι θέλει να πιστέψει, τι θέλει να απορρίψει. Το βιβλίο μιλάει για τον μικρόκοσμο που δημιουργούν δυο άνθρωποι, θέτοντας οι ίδιοι τα όρια του και αναιρώντας τα από κοινού, χωρίς να τους ενδιαφέρει να ορίσουν, να κατονομάσουν, να δώσουν ταμπέλα στα όσα νιώθουν. Αν πρέπει να υπάρχει ένα μήνυμα θα έλεγα πως είναι μια προτροπή, να βγούμε από τα στεγανά μας, να απλώσουμε το χέρι στους ανθρώπους δίπλα μας, να δεχθούμε την ανακούφιση από την επαφή• να αποδεχόμαστε τους εαυτούς μας, τις ανάγκες μας, τις αλήθειές μας, τις αντοχές μας, αλλά επίσης να αποδεχόμαστε και την αλήθεια των άλλων. Δεν μπορούμε να αποκοπούμε ούτε από τον κόσμο γύρω μας, αλλά ούτε και από τον κόσμο μέσα μας, ο οποίος μας δείχνει τον δρόμο που μπορούμε να πάρουμε κάθε φορά. Και πάλι είναι δική μας επιλογή το πώς θα περπατήσουμε πάνω σ’ αυτόν τον δρόμο. Και, τέλος, να δεχθούμε τον χρόνο ως συνοδοιπόρο μας, πανταχού παρόντα στη ζωή μας, συνεχώς εξελισσόμενο. Η άρνηση του χρόνου, η απαίτηση να υπάρχει μόνο ως μονολιθική αιωνιότητα, «για πάντα», πιστεύω πως είναι μια από τις μεγαλύτερες πηγές των δεινών μας.
12) Ποια είναι η κριτική που σας δυσαρέστησε;
Ό,τι ο ήρωας μου είναι «λίγος». Ο αναγνώστης δεν μπόρεσε να προχωρήσει πέρα από την επιφάνεια, να ανιχνεύσει την ουσία της σχέσης των τεσσάρων ηρώων μου, τη γενναιότητά τους να ξεφύγουν από τα στεγανά και τα δεδομένα, να μην φοβηθούν τον εαυτό τους και τα συναισθήματά τους.
13) Τι προσφέρει ένα βιβλίο στον αναγνώστη;
Διαδρομές. Διαδρομές αυτογνωσίας.
14) Έχουν αυξηθεί οι απαιτήσεις του αναγνωστικού κοινού από τις παλαιότερες εποχές;
Δεν μ’ αρέσουν οι γενικεύσεις, πιστεύω πως δεν εξυπηρετούν σε τίποτα. Υπάρχουν αναγνώστες που ζητούν τα «δύσκολα» κι άλλοι που διαβάζουν τα «εύκολα». Και πάλι, ποιος ορίζει τα εύκολα και τα δύσκολα; Απλώς υπάρχει πια στις μέρες μας τέτοια υπερπροσφορά και το marketing έχει αποκτήσει τόση δύναμη, που είναι μάλλον εύκολο να παραπλανηθείς και να κάνεις λανθασμένες – για σένα – επιλογές. Χρειάζεται να είμαστε πιο συνειδητοποιημένοι ως προς αυτό που ζητάμε, που χρειαζόμαστε.
15) Πότε θεωρείται ένα βιβλίο επιτυχία;
Πιστεύω πως όποιος δημιουργός θα έλεγε ότι δεν τον ενδιαφέρει να φθάσει το έργο του σε όσο το δυνατόν ευρύτερο κοινό, θα έλεγε ψέματα. Η ποσότητα είναι ένα ενδεικτικό στοιχείο. Ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και την ποιότητα. Όχι μόνο να φθάσει ένα βιβλίο στα χέρια ενός αναγνώστη, αλλά και να τον αγγίξει, να τον προβληματίσει, να τον ανακουφίσει, να τον κάνει να ταυτιστεί. Όλοι οι δημιουργοί αναζητούν και τα δύο, και την ποσότητα και την ποιότητα.
16) Η συγγραφική σας πορεία έχει και έναν συνταξιδιώτη , τις Εκδόσεις Ψυχογιός, πως θα χαρακτηρίζατε αυτή τη σχέση;
Οι άνθρωποι των Εκδόσεων Ψυχογιός, από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η συνεργασία μας, μου δίνουν την εντύπωση μιας δεμένης οικογένειας, στην οποία πρόσθεσαν κι εμένα ως μέλος. Και όχι μόνο. Μου θυμίζουν ένα μελίσσι, ένα ακούραστο μελίσσι που δουλεύει ασταμάτητα, συντονισμένα, μεθοδικά, αποτελεσματικά και –πολύ σημαντικό – πρόθυμα, γνωρίζοντας πολύ καλά ο καθένας τον τομέα του, σεβόμενοι τις ανησυχίες και τις επιθυμίες του συγγραφέα. Δύσκολος συνδυασμός, αλλά γι αυτό και πολύ πετυχημένος.
17)Ζούμε σε μια εποχή που ακούμε μόνο δυσάρεστα γεγονότα, εσείς βλέπετε φως αισιοδοξίας;
Όσο μένουμε ακόμα μέσα στο παιχνίδι, δεν μπορεί παρά να ελπίζουμε. Αν παραιτηθούμε, πρέπει και να αποχωρήσουμε. Ίσως ένας καλός τρόπος είναι να αλλάξουμε τις επιθυμίες μας, τις ευχές μας. Να βρούμε άλλες ευχές, άλλες χαρές, να πορευτούμε μ’ αυτές. Μέχρι το επόμενο γύρισμα του χρόνου… 18) Αν γινόταν μια ομιλία και ήταν μαζεμένη όλη η κοινωνία, μαστιγωμένη από τα προβλήματα, τι θα λέγατε ως κύρια ομιλήτρια για να τους ωθήσετε στο να έχουν δύναμη ψυχής;
Θα τους έλεγα να στραφούν ο καθένας σε ό,τι τους δίνει ενέργεια – είναι διαφορετικό για κάθε άνθρωπο – να αντλήσουν από κει και να δώσουν λίγη και στον διπλανό τους. Και να σκεφτούν ότι αν παραιτηθούν οι ίδιοι, σύντομα θα παραιτηθούν και οι άνθρωποι τους οποίους αγαπάνε.
19) Υπάρχει κάτι που σας καθορίζει στην προσωπική σας πορεία ως άνθρωπο;
Το ότι δεν φοβήθηκα ποτέ τον εαυτό μου, ούτε τον αποσιώπησα, ούτε τον παρερμήνευσα, ούτε προσπάθησα να τον αποπροσανατολίσω. Είμαι πολύ συμφιλιωμένη με τον εαυτό μου, ξέρω τι μου συμβαίνει κάθε στιγμή, γιατί μου συμβαίνει, όλες τις σχετικές παραμέτρους. Κι έτσι δεν φοβάμαι τον εαυτό μου, και δεν φοβάμαι για τον εαυτό μου.
20) κ. Ανδρεϊδου ευχαριστούμε πολύ για την ενδιαφέρουσα συνομιλία, ευχόμαστε πάντα επιτυχίες και χαρές σε όλα τα επίπεδα της ζωής σας.
Σας ευχαριστώ κι εγώ και εύχομαι σε όλους να κάνουν πολλές δημιουργικές διαδρομές στη ζωή τους
http://www.freemail.gr/index.php/www.fresh-news.gr_190313.pdf?sid=f23b1ea933da9b1e06add1720b8d854d&cmd=view&msg=608&part=4
Η ΧΑΡΑ ΑΝΔΡΕΪΔΟΥ γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει, σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια, Παιδαγωγικές Επιστήμες, Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης, καθώς και Μουσειολογία. Έχει κάνει διδακτορικό στην Κλασική Αρχαιολογία και μεταπτυχιακό στην Ανοικτή Εκπαίδευση. Εργάστηκε κατά διαστήματα σε όλους αυτούς τους τομείς, όπως και σε πολλούς άλλους, για να την κερδίσει στο τέλος η εκπαίδευση. Όπως λέει η ίδια: «Δε ζωγραφίζω, δε χορεύω, δεν ξέρω να παίζω μουσική, ο δικός μου τρόπος για να εκφράζομαι είναι με τις λέξεις…» Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορεί, επίσης, το μυθιστόρημά της Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ.
<<Η Χαρά Ανδρεΐδου, με ταξίδεψε σε ένα κόσμο μαγικό, ένα ταξίδι γεμάτο εμπειρίες, δυσκολίες και ανατροπές. Μέσα από την συνένετευξη θα αντιληφθείτε την ανάγκη τα δικά μας "Ημερολόγια διαδρομών", είναι ο δικός μας κόσμος και η δική μας ζωή. Θα διαβάσετε για την φιλία, το νόημα και την ανάγκη της γνήσιας φιλίας. Κάλη σας ανάγνωση>>
Φάνης Ουζουνίδης
1)Διαβάζοντας το βιογραφικό σας, διαπιστώνει κανείς ότι αγαπάτε την τέχνη. Πως προέκυψε αυτή η αγάπη;
Σαν κάτι που πήγαζε αβίαστα από μέσα μου, χωρίς να το επιδιώκω. Νομίζω πως είναι αυτό που λέμε «κλίση». Μου αρέσουν τα όμορφα πράγματα, πάντοτε μου άρεσαν.
2)Τι είναι τέχνη για εσάς;
Η τέχνη δημιουργεί έναν κόσμο, δημιουργεί χώρο, χρόνο, συναισθήματα, μέσα από εικόνες, λέξεις, ήχους, κίνηση. Δημιουργεί έναν δικό της κόσμο μέσα στην απτή, χειροπιαστή πραγματικότητά μας, έναν διαφορετικό κόσμο για τον καθένα μας. Είναι μια μαγική διαδικασία…
3)Η συγγραφή βιβλίων είναι θεωρείται τέχνη;
Αν δεχτούμε τον παραπάνω ορισμό, ναι…
4) Ποια ήταν η αιτία για να ξεκινήσετε την γραφή μυθιστορημάτων;
Πάντοτε αγαπούσα τον λόγο, τις λέξεις. Ιδιαίτερα τον γραπτό λόγο, και τις άπειρες δυνατότητες που
προσφέρει, τις διαβαθμίσεις, τις αποχρώσεις, τις απειροελάχιστες διαφορές, τους διαφορετικούς τονισμούς, τα παιχνίδια που μπορείς να κάνεις με τις λέξεις, την ένταση που μπορείς να κλείσεις μέσα τους. Ο γραπτός λόγος για μένα είναι το αντίπαλο δέος στη μετρημένη με τη μεζούρα και το αλφάδι και το υποδεκάμετρο ζωή μας. Ωστόσο δεν σκεφτόμουν να γίνω συγγραφέας, να γράψω ένα βιβλίο. Η αρχή έγινε ένα καλοκαιρινό πρωινό, όταν κοίταζα έναν ανταριασμένο ουρανό και μέσα μου πλημμύριζα από λέξεις, επίθετα, ουσιαστικά, μεταφορές, παρομοιώσεις, όλα για να περιγράψουν την υπέροχη εικόνα που έβλεπα. Άνοιξα τον υπολογιστή κι άρχισα να γράφω. Ήταν μια διαδικασία λυτρωτική, ψυχοθεραπευτική, που από τη στιγμή που ξεκίνησε απέκτησε μιαν ασυγκράτητη ορμή μέσα μου, που δεν σταματούσε μπροστά σε τίποτα. Μετά από δυο μήνες ήταν έτοιμο το πρώτο μου βιβλίο.
5) Το τελευταίο σας βιβλίο έχει τον τίτλο ¨ Ημερολόγια διαδρομών¨, τι μυστικό κρύβει αυτός ο τίτλος;
Κανένα μυστικό. Είναι πράγματι ημερολόγια διαδρομών. Τα κεφάλαια του βιβλίου έχουν ημερομηνίες, όπως ένα ημερολόγιο, και είναι η καταγραφή των διαδρομών που κάνουν οι ήρωές μου κάθε μέρα πηγαίνοντας στα σχολεία τους. Εκεί καταγράφονται όλα όσα γίνονται γύρω τους αλλά και μέσα τους, η συνεχής μεταμόρφωση της φύσης γύρω τους αλλά και η εξέλιξη της σχέσης τους, η ζύμωση ανάμεσά τους, τα διλήμματα που αντιμετωπίζουν, οι χαρές και οι λύπες που ρουφάνε μέσα από αυτήν τη σχέση.
6) Όλοι μας έχουμε τα προσωπικά μας ημερολόγια, το δικό σας , τι δρομολόγια συναισθημάτων περιλαμβάνει;
Έχω από τη φύση μου μια τάση να ζω τα πράγματα σε μια επική διάσταση, όπου όλα συμβαίνουν – ή τα αντιλαμβάνομαι – στον μέγιστο βαθμό. Έχω βιώσει πολλά ύψη και πολλά βάθη, έχω ανέβει σε πολλές κορφές κι έχω γκρεμιστεί σε πολλά τάρταρα. Ο χρόνος όμως, η εμπειρία, η συσσωρευμένη γνώση έχουν δημιουργήσει πια ένα δίχτυ ασφαλείας γύρω μου. Άλλες φορές το θεωρώ σωτήριο κι άλλες φορές ασφυκτιώ μέσα του…
7) Η ιστορία όμως του βιβλίου βασίζεται σε μια λέξη «ιερή», τη φιλία, τι σημαίνει φιλία;
Οι ορισμοί είναι δύσκολο εγχείρημα. Όσα και να προσπαθήσεις να χωρέσεις μέσα τους, πάντα μένουν άλλα τόσα απ’ έξω. Πιστεύω πως φίλοι είναι δυο άνθρωποι που επικοινωνούν αβίαστα, που αγαπούν, εμπιστεύονται και στηρίζουν ο ένας τον άλλο. Από εκεί και πέρα καθένας βιώνει με τον δικό του τρόπο τη δική του σχέση.
8) Έχετε πληγωθεί από αληθινούς φίλους;
Όχι, ποτέ.
9) κ. Ανδρείδου, γνησία φιλία ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα υφίσταται ή είναι και λίγο οξύμωρη αυτή η ανάλυση;
Θα σας απαντήσω με μια φράση από το βιβλίο: «Τα όρια είναι κάτι πολύ προσωπικό, δεν ορίζονται a priori. Τα όρια ανάμεσα σε δυο ανθρώπους ορίζονται μόνο από τους ίδιους και αίρονται ξανά και ξανά, μόνο από τους ίδιους, μέσα από τις καταστάσεις που ζουν».
10) ‘Έρωτας και φιλία" , δύο λέξεις που έχουν προκαλέσει χαρά και λύπη σε κάθε άνθρωπο, έχουν κάτι κοινό που τις κάνει ιδιαίτερες σε όλους εμάς;
Υπάρχει μια φράση ενός γάλλου συγγραφέα, του Paul Geraldy, που νομίζω ότι ταιριάζει πολύ καλά στην ερώτησή σας: «Υπάρχει περισσότερος έρωτας στη φιλία παρά φιλία στον έρωτα». Πιστεύω πως τα δυο συναισθήματα συνυπάρχουν και αλληλεπικαλύπτονται στις περισσότερες περιπτώσεις. Τα στεγανά είναι κάτι φτιαχτό, που δημιουργούμε εμείς για να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας, να έχουμε κάποιους οδηγούς και κάποια μονοπάτια εκ των προτέρων χαραγμένα στη ζωή μας. Στη φύση όλα είναι ρευστά και μεταμορφώνονται συνεχώς.
11) Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να μεταφέρετε με το ¨ Ημερολόγια διαδρομών¨;
Δεν ξέρω αν πρέπει απαραίτητα να υπάρχει ένα μήνυμα πίσω από κάθε βιβλίο. Το βιβλίο μπορεί να το διαβάσει ο καθένας με τον δικό του τρόπο και να το καταλάβει ανάλογα με το τι κουβαλάει μέσα του, τι θέλει να πιστέψει, τι θέλει να απορρίψει. Το βιβλίο μιλάει για τον μικρόκοσμο που δημιουργούν δυο άνθρωποι, θέτοντας οι ίδιοι τα όρια του και αναιρώντας τα από κοινού, χωρίς να τους ενδιαφέρει να ορίσουν, να κατονομάσουν, να δώσουν ταμπέλα στα όσα νιώθουν. Αν πρέπει να υπάρχει ένα μήνυμα θα έλεγα πως είναι μια προτροπή, να βγούμε από τα στεγανά μας, να απλώσουμε το χέρι στους ανθρώπους δίπλα μας, να δεχθούμε την ανακούφιση από την επαφή• να αποδεχόμαστε τους εαυτούς μας, τις ανάγκες μας, τις αλήθειές μας, τις αντοχές μας, αλλά επίσης να αποδεχόμαστε και την αλήθεια των άλλων. Δεν μπορούμε να αποκοπούμε ούτε από τον κόσμο γύρω μας, αλλά ούτε και από τον κόσμο μέσα μας, ο οποίος μας δείχνει τον δρόμο που μπορούμε να πάρουμε κάθε φορά. Και πάλι είναι δική μας επιλογή το πώς θα περπατήσουμε πάνω σ’ αυτόν τον δρόμο. Και, τέλος, να δεχθούμε τον χρόνο ως συνοδοιπόρο μας, πανταχού παρόντα στη ζωή μας, συνεχώς εξελισσόμενο. Η άρνηση του χρόνου, η απαίτηση να υπάρχει μόνο ως μονολιθική αιωνιότητα, «για πάντα», πιστεύω πως είναι μια από τις μεγαλύτερες πηγές των δεινών μας.
12) Ποια είναι η κριτική που σας δυσαρέστησε;
Ό,τι ο ήρωας μου είναι «λίγος». Ο αναγνώστης δεν μπόρεσε να προχωρήσει πέρα από την επιφάνεια, να ανιχνεύσει την ουσία της σχέσης των τεσσάρων ηρώων μου, τη γενναιότητά τους να ξεφύγουν από τα στεγανά και τα δεδομένα, να μην φοβηθούν τον εαυτό τους και τα συναισθήματά τους.
13) Τι προσφέρει ένα βιβλίο στον αναγνώστη;
Διαδρομές. Διαδρομές αυτογνωσίας.
14) Έχουν αυξηθεί οι απαιτήσεις του αναγνωστικού κοινού από τις παλαιότερες εποχές;
Δεν μ’ αρέσουν οι γενικεύσεις, πιστεύω πως δεν εξυπηρετούν σε τίποτα. Υπάρχουν αναγνώστες που ζητούν τα «δύσκολα» κι άλλοι που διαβάζουν τα «εύκολα». Και πάλι, ποιος ορίζει τα εύκολα και τα δύσκολα; Απλώς υπάρχει πια στις μέρες μας τέτοια υπερπροσφορά και το marketing έχει αποκτήσει τόση δύναμη, που είναι μάλλον εύκολο να παραπλανηθείς και να κάνεις λανθασμένες – για σένα – επιλογές. Χρειάζεται να είμαστε πιο συνειδητοποιημένοι ως προς αυτό που ζητάμε, που χρειαζόμαστε.
15) Πότε θεωρείται ένα βιβλίο επιτυχία;
Πιστεύω πως όποιος δημιουργός θα έλεγε ότι δεν τον ενδιαφέρει να φθάσει το έργο του σε όσο το δυνατόν ευρύτερο κοινό, θα έλεγε ψέματα. Η ποσότητα είναι ένα ενδεικτικό στοιχείο. Ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και την ποιότητα. Όχι μόνο να φθάσει ένα βιβλίο στα χέρια ενός αναγνώστη, αλλά και να τον αγγίξει, να τον προβληματίσει, να τον ανακουφίσει, να τον κάνει να ταυτιστεί. Όλοι οι δημιουργοί αναζητούν και τα δύο, και την ποσότητα και την ποιότητα.
16) Η συγγραφική σας πορεία έχει και έναν συνταξιδιώτη , τις Εκδόσεις Ψυχογιός, πως θα χαρακτηρίζατε αυτή τη σχέση;
Οι άνθρωποι των Εκδόσεων Ψυχογιός, από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε η συνεργασία μας, μου δίνουν την εντύπωση μιας δεμένης οικογένειας, στην οποία πρόσθεσαν κι εμένα ως μέλος. Και όχι μόνο. Μου θυμίζουν ένα μελίσσι, ένα ακούραστο μελίσσι που δουλεύει ασταμάτητα, συντονισμένα, μεθοδικά, αποτελεσματικά και –πολύ σημαντικό – πρόθυμα, γνωρίζοντας πολύ καλά ο καθένας τον τομέα του, σεβόμενοι τις ανησυχίες και τις επιθυμίες του συγγραφέα. Δύσκολος συνδυασμός, αλλά γι αυτό και πολύ πετυχημένος.
17)Ζούμε σε μια εποχή που ακούμε μόνο δυσάρεστα γεγονότα, εσείς βλέπετε φως αισιοδοξίας;
Όσο μένουμε ακόμα μέσα στο παιχνίδι, δεν μπορεί παρά να ελπίζουμε. Αν παραιτηθούμε, πρέπει και να αποχωρήσουμε. Ίσως ένας καλός τρόπος είναι να αλλάξουμε τις επιθυμίες μας, τις ευχές μας. Να βρούμε άλλες ευχές, άλλες χαρές, να πορευτούμε μ’ αυτές. Μέχρι το επόμενο γύρισμα του χρόνου… 18) Αν γινόταν μια ομιλία και ήταν μαζεμένη όλη η κοινωνία, μαστιγωμένη από τα προβλήματα, τι θα λέγατε ως κύρια ομιλήτρια για να τους ωθήσετε στο να έχουν δύναμη ψυχής;
Θα τους έλεγα να στραφούν ο καθένας σε ό,τι τους δίνει ενέργεια – είναι διαφορετικό για κάθε άνθρωπο – να αντλήσουν από κει και να δώσουν λίγη και στον διπλανό τους. Και να σκεφτούν ότι αν παραιτηθούν οι ίδιοι, σύντομα θα παραιτηθούν και οι άνθρωποι τους οποίους αγαπάνε.
19) Υπάρχει κάτι που σας καθορίζει στην προσωπική σας πορεία ως άνθρωπο;
Το ότι δεν φοβήθηκα ποτέ τον εαυτό μου, ούτε τον αποσιώπησα, ούτε τον παρερμήνευσα, ούτε προσπάθησα να τον αποπροσανατολίσω. Είμαι πολύ συμφιλιωμένη με τον εαυτό μου, ξέρω τι μου συμβαίνει κάθε στιγμή, γιατί μου συμβαίνει, όλες τις σχετικές παραμέτρους. Κι έτσι δεν φοβάμαι τον εαυτό μου, και δεν φοβάμαι για τον εαυτό μου.
20) κ. Ανδρεϊδου ευχαριστούμε πολύ για την ενδιαφέρουσα συνομιλία, ευχόμαστε πάντα επιτυχίες και χαρές σε όλα τα επίπεδα της ζωής σας.
Σας ευχαριστώ κι εγώ και εύχομαι σε όλους να κάνουν πολλές δημιουργικές διαδρομές στη ζωή τους
