Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Eπανατύπωση του "Η αγάπη είναι πόλεμος"

Η πρώτη έκδοση του "Η αγάπη είναι πόλεμος" εξαντλήθηκε μέσα σε ένα μήνα από την πρώτη κυκλοφορία του και ανατυπώθηκε από τις εκδόσεις Ψυχογιός! Σας ευχαριστώ όλους...

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

Φωτογραφίες από την παρουσίαση στις 7.4.11

Μερικές φωτογραφίες ακόμη...




Παρουσίαση στον Ιανό, Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Την Πέμπτη 7 Απριλίου έγινε στο κεντρικό βιβλιοπωλείο του Ιανού η παρουσίαση του βιβλίου μου «Η αγάπη είναι πόλεμος». Ήταν μια μαγική βραδιά… Μαζευτήκαμε πάνω από 100 άτομα, το πατάρι του Ιανού ήταν ασφυκτικά γεμάτο και υπήρχαν όρθιοι ακροατές στη σκάλα μέχρι κάτω. Ήρθαν άνθρωποι από όλους τους χώρους κι από όλες τις φάσεις της ζωής μου μέχρι τώρα. Ήταν εκεί η αγαπημένη μου δασκάλα από το Δημοτικό, η κυρία Παναγιώτα. Συμμαθητές μου από το Γυμνάσιο και το Λύκειο, συμφοιτητές μου από τη Σχολή Νηπιαγωγών και το Ιστορικό- Αρχαιολογικό του ΑΠΘ, συνεργάτες μου από διάφορους χώρους που εργάστηκα κατά καιρούς, συνάδελφοι από διάφορα σχολεία, γονείς μαθητών μου, συγγενείς μου, φίλοι αγαπημένοι, άλλοι από χρόνια πολλά κι άλλοι που μπήκαν πρόσφατα στην ζωή μου… Ήταν όλοι εκεί και ήταν όλοι κοντά μου, μαζί μου.

Η Σοφία Βόικου, η συγγραφέας, η φίλη τώρα πια, έκανε μια πολύ όμορφη παρουσίαση, προσέγγισε το βιβλίο μου με ανοιχτή ψυχή κι έτσι μίλησε γι αυτό, ψάχνοντας την αλήθεια του. Η ηθοποιός Βασιλική Τζάμου, μια πανέμορφη παρουσία, με το ταλέντο της μας έκανε να ξεχάσουμε πόσο νέα και δροσερή είναι και απέδωσε με μεγάλη ευαισθησία τα κείμενα που μιλούν για μια γυναίκα κουρασμένη, απογοητευμένη, επιφυλακτική. Κι όταν ήρθε η ώρα μου να μιλήσω για το βιβλίο ένιωθα τόσο έντονα τη θετική αύρα όλων αυτών των ανθρώπων που καθόταν και στεκόταν απέναντί μου και με κοιτούσαν μέσα στα μάτια, που «λύθηκα», ανοίχτηκα, αποκαλύφθηκα μπροστά τους. Είχα την αίσθηση ότι μιλάω στον καθένα τους χωριστά. Κι έτσι μίλησα, μέσα από την ψυχή μου, σαν να μιλούσα στον καθένα χωριστά και του εξηγούσα γιατί έγραψα αυτό το βιβλίο, πώς γεννήθηκε μέσα μου η ανάγκη και η ιδέα, πώς οι ήρωες απέκτησαν ζωή μέσα μου και με οδηγούσαν και τους οδηγούσα πάνω στο λευκό χαρτί, γιατί έδωσα το συγκεκριμένο τέλος στο βιβλίο, πώς εξελίχθηκε η διαδικασία μετά τη συγγραφή και ως την έκδοση. Και όλοι με άκουγαν προσεκτικά, μου χαμογελούσαν ενθαρρυντικά, έγνεφαν με το κεφάλι τους συμφωνώντας μαζί μου. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι πέτυχα αυτό που ήθελα να κάνω γράφοντας αυτό το βιβλίο, δηλαδή να μοιραστώ όλα όσα ήθελα να πω με όσο πιο πολλούς και όσο πιο έντονα γίνεται. Η βραδιά αυτή έκλεισε με τον πιο σωστό, τον πιο «γεμάτο» τρόπο τον κύκλο αυτού του πρώτου μου βιβλίου. Τώρα νιώθω ότι μπορώ να το αφήσω, αυτό και τους ήρωες του, όχι πίσω μου, αλλά πλάι μου, και να προχωρήσω γι αλλού, για ένα δεύτερο βιβλίο, για άλλους, διαφορετικούς ήρωες, με διαφορετικούς τρόπους και διαφορετικούς λόγους. Τώρα νιώθω γαλήνια…

Παραθέτω ένα απόσπασμα από το τέλος της παρουσίασής μου, με τις ευχαριστίες μου στους ανθρώπους που ήταν κοντά μου σ’αυτήν τη μαγική στιγμή…

«…Τελειώνοντας, θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που είστε σήμερα εδώ, κοντά μου, μαζί μου. Μακάρι να μπορούσα να σας κάνω να καταλάβετε πόσο πολύ η παρουσία σας εδώ, αλλά και η παρουσία σας στην ζωή μου γενικότερα, ζεσταίνει την καρδιά μου. Όλοι σας, κάποιες στιγμές της ζωής μου, σταθήκατε πλάι μου και περπατήσατε μαζί μου. Το βιβλίο μου το αφιερώνω στους συνοδοιπόρους μου, όλους... Κι εσείς είστε συνοδοιπόροι μου, όλοι….. Σας ευχαριστώ.»

Κι εσείς όλοι, που διαβάζετε αυτήν τη στιγμή αυτό το κείμενο, που διαβάσατε ή θα διαβάσετε το βιβλίο μου, είστε κι εσείς, με τον τρόπο σας, συνοδοιπόροι μου και σας ευχαριστώ…